Weblog de Rosa Enríquez
Para o repouso teño palabras coma esferas, redondas e suaves.
Para a loita, finas poutas de lanza e este bravo corazón infatigábel.
tirados no chan ausentes déixanse ir e nada importa sóperdersenunboteenorme sempre perderse ensarillarse contra si introducirse coma os edificios no inmenso mar veludo e tan aborrecido subterráneos que non han regresar nunca...