A incoherencia é un tránsito permanente entre espellos-despréndese da inconsciencia.
É industria monumental e estatuaria na conciencia-tactode sombras.
O colectivo incha os argumentos-fabrica aire-líquidos discursos preciosos que provocan fartura-un desexo irrefrenábel de morder.
Pero continuamos.
Non sabemos por que-mais o facemos.
Consentimos-pactamos-transferimos o ideario-dividimos todo en público e privado-tan tranquilamente. Xustificámonos.
Mentres-os espellos transitan entre a multitude solitaria e enferma e rompen.
Que o fagan pois-que se desprendan...
