mardi, août 17, 2010

TRANSPARENCIAS



"L'homme ivre d'une ombre qui passe
Porte toujours le châtiment
D'avoir voulu changer de place." (Baudelaire)

Vergoña é opresión
fronteiras e lazos invísibeis que nos ocultan
-detrás da sombra-.
Fica á espreita
na superficie das cousas
que o son
-cousas-
para existir.
E carece de fondura …


Mais c’est terrible-bébé-qu’une corde en soie nous attache tellement fort…
E se as cousas vibrasen soas-e se puidesen manifestarse e asombrarnos?
Daquela nada tería a mesma forma.
Rien que le sang sur le visage-la mine d’un enfant qui fait tort.
Mira-bebé-observa las cosas vibrar
escucha el sonido de las paredes
plegándose y plegándolo todo
cun tran tran de cadeiras
e membranas que estiran
e devecen
por nos arrastrar con elas
por meter a voz odiada
na súa sutil película pegañenta
cambiando as formas invisíbeis
dándolles textura outra
e que nos afagamos
á paixase
única visión coñecida
y agarrarlo todo por todas partes
siempre asir las piedras con los dedos
para que no rompan dentro el silencio y la muerte
et quoi que tu fasses nous éblouira
ese teu gas ó falarmos de amor e resistencia
tan poderosísimo que fais que fascine
silencio ruído fortuna y pan
e as maos abertas
sen disimulo
a correr
río abaixo coa troita nun pé
le grand pied à Bertrade
abandonnée de tous
un pé branco e brillantísimo e enorme
e eu: branca tamén-e abandonada
observándolo todo
aquilo que as cousas teñen vibrado
infatigabelmente
collida do rabo do can
o meu dios pequeno e desesperado
un dios como una puta
fodendo a todo dar
licor e amoras no tran tran
e vergoña outra vez
la honte
ce fait humiliant et terrible de nous montrer
telles qu’on est
simulación transparente nun mundo despoboado
-lujo de pobres-
Pero tu-xa intuías todo isto?
Sabías que levamos un feixe nas orellas de luz podre
/que afrouxa polo nariz?
Sabías que todo-absolutamente todo o que tocamos tinxeoorostrodepúrpuracarmínincendiario?
Nous avons le diable au corps-bébé.
Sáenos en forma de luz polas meixelas…
pero carece de fondura.