samedi, octobre 19, 2013

CANTOS DE MALDIZER








CANTO TRES

... é que a espiña se movía ao ritmo da funambulista. vibraba naquela tarde inmorredoira-como vibran as follas das flores. talvez máis forte. ocorréuselle entón que a malicia filtrara a negritude da carroña alí dentro. por iso aquela miniatura-camiñaba pola espiña cos pés en punta.

a peza de fel naceu sobre a mentira. e afogará no seu negror proceloso e fumeante. sen dúbida. pero aínda queda para iso e as preguntas apremian... como é que dobra o tempo-orlando? lévame contigo. non desexo máis estar furiosa. entrar na túa esfera e lanzarme é o que pretendo. dáme entón un punzón deses e non me deixes tirada neste lamazal-quero pinchar a barrigada toda a estes cerdos: deixalos co esófago ao aire fresco: dicirlles sen delicadeza: comede esta bazofia-cabronazos. comprobad a que sabe toda la mierda que generó vuestra imbecilidad.

... e el foi que a espiña parou en seco. a miniatura humana asomara a cabeza pola boca para descansar un anaco. unha vez no cumio da dentamia-comprobou que a flor fecal erosionaba a beleza-porque todo o que se corrompe rompe rompe rompe...