O comandante Ilov ascendeu rapidamente na súa nave. Dispuxo todo para entrar no hiperespacio e colleu rumbo a Galaxia de Ayonk. Sabía que debía aretxizar en Komodoro e falar coa deliberante. Tiñan asuntos que arranxar. Así o híbrido máis divertido de todos, o desterrado, retornaba ao seu punto de partida: Aretx.
Durante a longa viaxe a través das estrelas hibernou para evitar ter jaquecas. A Ilov os traxectos interestelares producíanlle migrañas. Así estivo case catro meses, durmindo. Normalmente cando un aretxita hiberna nunha travesía espacial programa o soño para que nada alterase ese estado. Ilov esqueceu iso. Levaba moito tempo metido naquel sarcófago e as súas percepcións e actuacións parecían alteradas. Así comezou o periplo mental máis insólito
para el...
O seu corpo ríxido comezou a xirar bruscamente. Abriu os ollos coma platos e botou a lingua fóra igual que un poseso. As cousas non estaban a saír ben para o comandante. Se non era quen de facer algo tan sinxelo como hibernar xa podía mentalizarse para sufrir. Ilov contemplaba saír da súa boca serpes e sapos que lle falaban. Pero o peor de todo foi cando a serpe máis grande de todas quitoulle as gafas Ramaniz... Aí as cousas cambiaron. Ilov perdeu o medo todo. Puxo o seu corpo en pe, como se fose un zombi, e botou lume pola boca queimando así os sapos e as culebras. El era Ilov O Exterminador, o gran guerreiro hibridota, o que botara fóra aos grupos antisistema de Berix. Grazas a este episodio onírico o desterrado reuperou a súa antiga forza. O proceso de maduración rematara para el. Ilov O Exterminador regresaba a Aretx.
Mentres todo isto sucedía no navúnculo do retornado, algo acontecía no navungalow de Asor. A deliberante sentíu no corazón un golpe estraño, como de martelo espetando a dor. Percibiu algo raro no ar que entraba pola xanela e un riso como de sandía estendeu o seu poder polo rosto de Asor. O Híbrido máis divertido estaba de camiño e ela estaba contenta.
7 commentaires:
Imaxino á deliberante na xanela agardando a irrupción de Ilov, de novo na súa vida. A imaxino ansiosa polo reencontro. Tantas cousas por falar...O Exterminador pode acabar con grupos antisistema, pero non ten forza contra a forza da razón. Imaxino a Asor loitando pola razón, armada de palabras.
Así se gañan as guerras. Evitándoas.
Unha aperta.
NTLV
Vexo que esta aventura non descansa polo verán...a chegada de Ilov de seguro que transformará a vida de Asor. Se ela sinte a súa forza a través do tempo e a distancia que os separa será por algo...
Un bico
Neno Congoxa
jajaja! con todos os respetos miña benquerida Asor, raíña da imaxinación gore! mais creo que os teus soños superan aos de Dalí e aos Caprichos todos xuntos de Goya!Non sabía eu que hibernación provocaba Xaquecas tan fortes! claro, por iso os morcegos espertan con tal mala hostia que morden e beben sangue!
(xa non quedo máis contigo, non vaia ser...)
Yoli
Iloy
(dende lonxe)
;-)
Hibernar para huir de las jaquecas está bien, bien. Espero que el verano (otro modo de hibernación)no le haga aparcar próximos capítulos, Doña Rosa ;). bico
minha rosinha, obrigado pola mensagem
já sabes que se nom contesto é porque som pobre e nom tenho contrato no telefone
vou o sábado a compos ao orgulho lgbt galego.... deverias vir e tomar 4 licor café comigo porque tenho algo de mimarrachada no corpo e preciso aquecer o espírito coa bebida dos deuses
um prazer incrível saber de ti, o coraçom bateu forte ao escuitar o PI PIIIIIII
o moderno de merda
¡Ola a todos. Non resposto antes porque non teño internet na casa e claro, dependo do ciber. Agora estou aquí para dicirvos coma sempre BENVIDOS.
A NTLV: tes todiña a razón. Evitar as guerras é a verdadeira victoria. Ilov caeu xa na conta de que un perde moito ao pensar en gañar sempre.
Ao Neno Congoxa: seguirei polo verán. Fíxate que estou pensando en mandar aos híbridos á praia¡¡ Bicos.
A Moralla: ilústrasme co dos morcegos e as Xaquecas.Querida Yoli, Ilov é un personaxe fantástico cheo de contradicións. A Asor gústalle falar con el. Sabe que na visita á súa casa vano pasar moi ben.Unha aperta poeta¡
A un SOL como RA:esto seguirá porque as ideas bulen dentro e non me deixan tranquila. Teño que botalas fóra. Tomarei o sol, lerei, pasearei, sairei PERO PERO virei por aquí. Como non? Gústame moito andar pola rede¡ Un bico cheo de sol.
O meu Capitán¡¡¡¡¡¡ Que ben que veñas ao día do orgullo¡¡¡¡ Eu, NON PODO FALTAR,NON QUERO FALTAR.
Vereite entón e compartiremos noite de luces e satin. Estamos en contacto.Bicos(valdeorosa)
O final o híbrido Ilov dirixiuse ó navungalow de Asor...non podía ser doutro xeito. Xa o dixen hai que celebrar o perdón.
Oerius
Enregistrer un commentaire